ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടോ? ജീവിതത്തിലെ ചില സാഹചര്യങ്ങളില് നമ്മള് അഭിമുഖീകരിച്ച അപരിചിതരായ ചിലരെ... എവിടെയോ കണ്ടൊരു പരിജയം
തോന്നിപ്പിച്ച മുഖമുള്ളവര്... അവിചാരിതമായി കണ്ട അവരില് ചിലര് നമ്മളെ ഏറെ സ്വാധീനിച്ചവരായി
മാറിയ നിമിഷങ്ങള്... ജീവിതത്തില് ഒരിക്കലും മറക്കാനാവാത്തവരായി മാറിയവര്... അങ്ങനെ
ചിലരില്ലേ നമുക്കിടയില്?... ഉണ്ട്.
തളര്ന്നു കിടകുന്ന ഒരാള്ക്ക്
എഴുന്നേറ്റ് നില്കാന് വേണ്ടുന്നത്ര പോസിറ്റീവ് എനര്ജിയാണ് അവര്... ഒരിക്കലും മടിച്ചു നില്ക്കാത്ത സഹായ ഹസ്തങ്ങള്... അവര് ചിലനേരം
വഴികാട്ടിയായി എവിടുന്നോ വന്നുപോകുന്നു... ചില അപകട ഘട്ടങ്ങളില് ഒരു കൈതാങ്ങായും
തണലായും എത്തുന്നു... അങ്ങനെ അവിടം മുതല് എന്നും ഒരു നന്ദിയോടെ ഓര്ക്കേണ്ടുന്ന വ്യക്തികളുണ്ട്...
പണ്ടത്തെ കലണ്ടറിലോക്കെ
കണ്ടിട്ടിലെ ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ നമ്മളെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന ദൈവങ്ങളുടെ പടങ്ങള്..
ആ ഒരു മുഖച്ഛായയാണ് അവരില് മിക്കവര്ക്കും എന്നെനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്... അതൊരുപക്ഷെ അവരുടെ ഉള്ളിലെ നന്മയുള്ള
പ്രതിഫലനമാകാം.
ഒരു അനുഭവത്തിലൂടെ നമ്മള്
അറിയുന്ന “അവര്” നമ്മുടെ ആരാണെന്ന് ചോദിച്ചാല് പെട്ടെന്ന് പറയാനാവില്ല... അറിയാം
എന്നതിനപ്പുറത്തേക്ക് പറയത്തക്ക ഒരു റിലെഷന് അവിടെ കാണില്ലെന്നതാണ് കാരണം... എന്നിരുന്നാലും
ഒരടുപ്പം തോന്നും നമ്മുടെ ഒരു ബന്ധുവിനോടോ സുഹൃത്തിനോടോ തോന്നുന്നത്ര അല്ലെങ്കില്
അതിലേറെ... നമ്മള് ഈ “മുന്ജന്മ ബന്ധം” എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞുപോകുന്ന നിമിഷങ്ങള്... അവരിലെ
നന്മയോടുള്ള ഒരു ആകര്ഷണമാകാം അത്.
എന്നാല് ആയാള് എതിര്ലിംഗത്തില്
പെടുന്ന ഒരാളാണെങ്കില് “ആണും പെണ്ണും” എന്ന് കേട്ടാല് സെക്സ് എന്നുമാത്രം
ചിന്തിക്കുന്ന ഒരു സമൂഹത്തിലാണ് ജീവിക്കുന്നത്, എവിടെയും അവിഹിതം കേള്ക്കാന്
കാതോര്ത്തും കണ്ണുനട്ടും നില്ക്കുന്ന ഒരു വലിയ കൂട്ടര്ക്ക് മുന്നിലാണ്
നിക്കുന്നതെന്നൊക്കെയുള്ള തിരിച്ചറിവുകളില് അയാളെകുറിച്ച് മറ്റൊരാളോട് പറയാനും
അയാളെ വേണ്ടപോലെ പരിഗണിക്കാനും മടിക്കേണ്ടിവരുന്നു.
എല്ലാവര്ക്കും എല്ലാ ബന്ധങ്ങളെയും അതിന്റെ യഥാര്ത്ഥരൂപത്തില് കാണാനും ഉള്ക്കോള്ളാനുമാവുന്നില്ല
എന്നതാണ് കാരണം, അതിന്റെ കാരണം നമ്മുടെയൊക്കെ ചിന്തകള് അത്ര വെടിപ്പല്ല എന്നത്
തന്നെ.. നല്ല ചിന്തകള് വളര്ത്താന് അധികം ആരും ശ്രമിക്കാറില്ല, അതിന് താല്പര്യം
കാണിക്കാറില്ല എന്നതാണ് സത്യം... അങ്ങനെ വേറൊരാളറിയാതെ സ്വന്തം ഉള്ളില്
ഒതുങ്ങുന്ന ബന്ധങ്ങള്... അത്തരം ബന്ധങ്ങള്ക്ക് പറയാന് ഒരു പേര്
പോലുമില്ല.
“ജീവിതം എങ്ങനെയെന്ന് ആരും ആര്ക്കും പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ചുതരില്ല! അത് സ്വന്തം
ചുറ്റുപാടില് നിന്ന് സ്വയം കണ്ടുപഠിക്കണം.” എന്നെനിക്ക് പറഞ്ഞുതന്നയാളും... പകച്ചുനിന്ന
നിമിഷങ്ങളില് മുന്നോട്ടുള്ള വഴി ചൂണ്ടികാണിച്ചുതന്നയാളും... ജീവിതത്തില്
എന്തിനെകാളും മൂല്യം എന്തിനായിരിക്കണം എന്ന് മനസ്സിലാക്കിതന്നയാളും എന്റെ
ആരുമല്ലായിരുന്നു... അവിടെ ആ നിമിഷങ്ങളില് ആ വ്യക്തികളെയല്ല ആ നല്ല വ്യക്തിത്വത്തെ
തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു ഞാന്...
ഒരു പേരിനും അപ്പുറത്തേക്ക് അവരില് പലരും ആരാണെന്ന് എനിക്കിന്നും അറിയില്ല...
ഞാന് അന്വേഷിച്ചിട്ടില്ല! കാരണം പേരിലും
പ്രായത്തിലും, ഭംഗിയിലും ഭാവങ്ങളിലും ഒരു വ്യക്തിയെ കാണുന്നതിനെക്കാള് എത്രയോ
നല്ലതാണ് ആ വ്യക്തിതിത്വത്തെമാത്രം കണ്ടറിയുന്നത് എന്ന് തോന്നിയതുകൊണ്ടാണ്... അല്ലെങ്കിലും "എനിക്കറിയാത്ത എന്നെ അറിയുന്ന ഒരാള് എന്നെപറ്റി എവിടെനിന്നോ എന്നോട് സംസാരിക്കുന്നു" അതൊരു ത്രില്ലിംഗ് കോണ്സെപ്റ്റ്
അല്ലെ? അങ്ങനെയുള്ള ഒരാള് പറയുന്ന കൊച്ചു വാക്കുകള് മതിയാവും ഏതൊരു
സഹാചര്യതിലും ഒരു ഉണര്വെകാന് വലിയ സ്വന്തനമേകാന്... വലാത്തൊരു ശക്തിപോലെയാണ്
അത്.
മറ്റുളവര് നന്നായി കാണാന് ആഗ്രഹിക്കുന്ന നല്ല മനസ്സുകളെ ഇന്ന് കണ്ടുകിട്ടാനേ
പാടാ... അങ്ങനെയുള്ളവരില്
ഒരാളാകണമെങ്കില് ഒരു നല്ല മൈന്ഡ് ക്വാളിറ്റി തന്നെ വേണം... ജീവിതത്തില് എപ്പോഴേങ്കിലും അതുപോലുള്ളവരെ നമ്മള് ഓരോരുത്തര്ക്കും
കാണാനായെക്കും... അന്ന് അവരെയൊന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചുവെങ്കില്, ഒരുനിമിഷം അവരോട് അസൂയ
തോന്നിയെങ്കില് അതുവരെ ഇലാത്ത നന്മയുടെ ചിന്തകള് നമ്മളില് വന്നുതുടങ്ങും... നല്ല
നല്ല കാഴ്ച്ചപാടുകള് ജനിക്കും.
ആരോടെന്നില്ല നല്ല ആളുകളെ നല്ല ബന്ധങ്ങളെ എപ്പോഴും നല്ലതുപോലെ സൂക്ഷിക്കാന് പഠിക്കാം... അത്
മറ്റുള്ളവരെ കാണിക്കാനല്ല! അവരിലൂടെ നമ്മളില് വരുന്ന മാറ്റങ്ങളാല് നമ്മളെ അറിഞ്ഞു
തുടങ്ങുന്നവര് പറഞ്ഞുപോകും “അയാള് നല്ലൊരു മനുഷ്യനാണ്”... അവിടെ യഥാര്ത്ഥത്തില് നമ്മളും അപൂര്വ്വം ചിലരില് ഒരാളായി മാറിയിട്ടുണ്ടാകും.